PracujÄ™ w nurcie psychodynamicznym.
Podejście to jest stanowiskiem teoretyczno-terapeutycznym, opierającym się na następujących założeniach:
-
Rozumienie życia psychicznego wymaga refleksji nad jego nieświadomością. Psychoterapeuci psychodynamiczni przyjmują arbitralnie tezę, zgodnie z którą rozumienie zdrowia i patologii człowieka wymaga refleksji na temat nieświadomych procesów psychicznych.
-
Nie jest możliwe określenie ideału, wzorca psychoterapii – wybór strategii terapeutycznej jest określony przez diagnozę psychodynamiczną (zasada maksymalnej indywidualizacji procesu terapeutycznego).
-
Objaw jest zjawiskiem wieloprzyczynowym; może wynikać z wewnętrznych konfliktów, deficytów rozwojowych i defektów organicznych.
-
Terapeuci psychodynamiczni arbitralnie rozstrzygają o przyjęciu podwójnego porządku poznania: realnego i symbolicznego. Omawiane są więc zarówno realne zjawiska z życia pacjenta jak i ich symboliczne znaczenie i funkcja w życiu psychicznym.
-
Psychoterapia psychodynamiczna jest systemem otwartym i dynamicznym, ciągle syntetyzując pojawiające się nowe osiągnięcia psychoanalizy i psychiatrii.
Dla kogo ta terapia jest polecana,
w jakich problemach jest skuteczna?
Podejście psychodynamiczne w psychoterapii daje możliwość objęcia jej procedurami praktycznie pełną populację pacjentów, aczkolwiek jest szczególnie efektywna w tych zaburzeniach, do których likwidacji nieodzowna jest zmiana w zakresie wewnętrznych, nieświadomych obrazów obiektów i wewnątrzpsychicznych relacji. Jej skuteczność jest znacznie mniejsza, gdy konieczna jest zmiana nawyków behawioralnych i zalecana są inne poprzedzające terapię formy pomocy ( np. w terapii uzależnień).